Vriendelijke Polen!

4-8
Elke dag denk ik misschien moet ik wel schrijven dat ik de hele dag gefietst heb en niks beleefd, maar zo is het deze dag niet gegaan. Gisteravond was de beheerder van de camping er niet en dus kon ik niet douchen en naar het toilet, want ik was de enige kampeerder en alles zat op slot. Er was wel een huisje verhuurd en dat bleken aardige Polen te zijn. Ik kon daar naar toilet en ze nodigden mij uit bij de barbecue. Dat kwam mij goed uit, want ik had geen eten. ‘s Ochtends begon het precies om 7 uur te regenen en toen het een kwartier later ophield zag het er zeer dreigend uit. De beheerder was er nog niet, dus maar gewoon vertrokken op zoek naar brood. In de eerste plaatsen bleken de winkeltjes gesloten, dus door naar de eerst volgende plaats. Voor het stoplicht kwam ik naast een auto te staan met allerlei lekkere gebakjes en cakes op de hoedenplank. Ik gebaarde naar de vrouw dat het er lekker uitzag en stak een duim omhoog. We konden verder rijden en bij een aardig uitziende winkel kocht ik flink wat levensmiddelen voor de dag. Ik vroeg of ik mijn mobiel mocht opladen en ging aan de overkant van de straat op een bankje mijn ontbijt opeten. Ik zag van de andere kant dezelfde auto aankomen die ik eerder had gezien bij het verkeerslicht en die stopte voor het winkeltje. Ik dacht "ze zal wat moeten kopen", ze deed de achterklep open, pakte iets en nog iets en 2 bananen en kwam op mij af. Ik kreeg een lekker stukje cake, een liter drinken en 2 bananen. Ze zei “eet smakelijk” en stapte weer in, mij verbouwereerd achterlatend. Zie ik er zo slecht uit, hebben mijn complimenten zo'n indruk gemaakt of ziet ze dat ik een topprestatie lever ? Het smaakte heerlijk. In dezelfde plaats is een openluchtmuseum en ik was van plan daar heen te gaan. Om 10 uur zou het open zijn, helaas, er waren allerlei regionale activiteiten en daarom zou het pas om 12 uur open gaan. Ik mocht al wel rondlopen, maar de activiteiten starten later. Geen probleem, kon ik ook met wat mensen praten. Een Poolse die perfect Duits sprak had Zaklepusy soep en nog gevulde broodjes gemaakt. Ik kocht het bij haar en zo had ik mijn middagmaal weer bij elkaar gescharreld. Van een Poolse vrouw dacht ik te begrijpen dat ze met mij op de foto wilde, wat was dat vandaag ? Helaas brak het onweer los, maar ik heb de pandjes goed bekeken. Helaas nergens de uitleg in een andere taal dan het Pools. ‘s Middags als dank maar verscheidene Maria standbeelden gefotografeerd, want zij zal vast haar invloed op mijn leuke dag hebben gehad. Ik vraag mij wel af of ze er over 30 jaar nog staan, want sommige moeten nu al opgeknapt worden.