De eerste twee dagen
Door: Jan Hendrik
Blijf op de hoogte en volg Jan Hendrik
30 Juli 2019 | Duitsland, Berlijn
29 en 30 juli
Vandaag op mijn 59ste verjaardag vanuit Tynaarlo vertrokken richting Berlijn. Kleine stukjes fietsen tussen de diverse stations om de meest gunstige trein naar Berlijn te nemen. Bleek deze laatste uit te vallen . Tja, dat zijn de belevenissen van een reis, niet?
Van Maurits heb ik voor mijn verjaardag het boek "Gouden jaren" gekregen. Hierin beschrijft Annegreet van Bergen hoeveel er in een halve eeuw veranderd is. Dat merk je ook als je reist met de trein. Konden we vroeger het raam openen en zaten mensen in een krant of boek te lezen, nu kijken ze op hun mobieltje en zitten met oortjes in hun oor. Het woord oortjes bestond ook nog niet. Althans, niet in deze context. Gelukkig is roken verboden in de trein, maar op het perron roken ze weliswaar geen sigaar of pijp meer, maar lurken ze aan een elektronisch apparaat dat stinkt. Fietsen kan je meenemen, volgens mij kon je dat vroeger niet en moest je die vooruit zenden.
Daar ik een andere trein moest nemen, dan gepland, moest ik in Hannover overstappen en heb ik daar de gelegenheid genomen nog even de stad in te gaan. In de restanten van een kerk hangt een klok die door de partnerstad Hiroshima aan Hannover werd geschonken in 1985. Elk jaar, op 6 augustus, de datum dat de atoombom op Hiroshima viel, wordt de klok geluid.
Het was warm in de trein en ook in Berlijn zelf is het warm en benauwd. Nog steeds wordt er in de omgeving van het Hauptbahnhof in Berlijn gebouwd. Ik ben naar de brug in de Invalidenstrasse gelopen, van 1961 tot 1989 de grensovergang tussen Oost en West. Ook op politiek gebied is er het nodige gewijzigd, iets wat je een halve eeuw geleden ook niet zou hebben verwacht.
30 juli.
Wat zal ik vertellen van alles wat ik beleef? Een impressie: vanochtend rustig uit Berlijn vertrokken. Langs diverse bekende en minder bekende historische plekken gefietst. Begonnen bij de Brandenburger Tor, daarna langs de Spree, het Duitse parlement, de Karl Marx Allee met zijn Russische architectuur, het Treptower park met het Russische oorlogsmonument. Het fietsen in Berlijn gaat goed, langs de Spree is er veel natuur. Hoe verder ik weg kwam van Berlijn hoe rustiger het werd, de fietspaden waren goed, maar op een bepaald moment waren het kinderkopjes met aan beide kanten een strook gewone stenen. Tegen 11.00 uur was ik bij Kopernich, een plaatsje dat bekend werd door een man, Voigt genaamd, die een militair pak kocht, een aantal militairen commandeerde met hem mee te gaan naar het gemeentehuis van Kopernich en daar er met de gemeentekas ervandoor ging. Nu wordt dit in theaters als klucht opgevoerd. Dit kon gebeuren in de Pruisische tijd waar iedereen op zag tegen alles wat militaristisch was. Over de man zelf was in het mooie gemeentehuis een tentoonstelling die ik bekeken heb. Op de markt een Russische soep gegeten bij een imbuss. De man had een DDR veldkeuken aanhanger met 4 verschillende soepen. De man vertelde dat hij had gespeeld in het theater in de klucht van Kopernicke en gaf mij een ansichtkaart. Daarna door de dorpjes gereden. Het wordt wat heuvelachtiger. Men noemt het de Markische Schweiz. Ik slaap nu bij een vakantieoord midden in het bos. Er is een jongerengroep die zingt en danst. Ze oefenen voor een uitvoering. (musikschule reininckendorf berlin) en doen het goed. Er komt een groot orkest bij, zeggen ze. Ik denk dat Anneke maar naar Berlijn moet gaan , een internationale jongerengroep die in het bos werkt. Ik dacht dat er een camping was, die is er ook, maar ik ben de enige die er staat. Helaas is er geen eten te koop, maar omdat ik wat klets mag ik nu mee eten met de internationale groep zie (ijgd)en krijg Tacos. Vanavond is er ook nog een kampvuur.
Vandaag op mijn 59ste verjaardag vanuit Tynaarlo vertrokken richting Berlijn. Kleine stukjes fietsen tussen de diverse stations om de meest gunstige trein naar Berlijn te nemen. Bleek deze laatste uit te vallen . Tja, dat zijn de belevenissen van een reis, niet?
Van Maurits heb ik voor mijn verjaardag het boek "Gouden jaren" gekregen. Hierin beschrijft Annegreet van Bergen hoeveel er in een halve eeuw veranderd is. Dat merk je ook als je reist met de trein. Konden we vroeger het raam openen en zaten mensen in een krant of boek te lezen, nu kijken ze op hun mobieltje en zitten met oortjes in hun oor. Het woord oortjes bestond ook nog niet. Althans, niet in deze context. Gelukkig is roken verboden in de trein, maar op het perron roken ze weliswaar geen sigaar of pijp meer, maar lurken ze aan een elektronisch apparaat dat stinkt. Fietsen kan je meenemen, volgens mij kon je dat vroeger niet en moest je die vooruit zenden.
Daar ik een andere trein moest nemen, dan gepland, moest ik in Hannover overstappen en heb ik daar de gelegenheid genomen nog even de stad in te gaan. In de restanten van een kerk hangt een klok die door de partnerstad Hiroshima aan Hannover werd geschonken in 1985. Elk jaar, op 6 augustus, de datum dat de atoombom op Hiroshima viel, wordt de klok geluid.
Het was warm in de trein en ook in Berlijn zelf is het warm en benauwd. Nog steeds wordt er in de omgeving van het Hauptbahnhof in Berlijn gebouwd. Ik ben naar de brug in de Invalidenstrasse gelopen, van 1961 tot 1989 de grensovergang tussen Oost en West. Ook op politiek gebied is er het nodige gewijzigd, iets wat je een halve eeuw geleden ook niet zou hebben verwacht.
30 juli.
Wat zal ik vertellen van alles wat ik beleef? Een impressie: vanochtend rustig uit Berlijn vertrokken. Langs diverse bekende en minder bekende historische plekken gefietst. Begonnen bij de Brandenburger Tor, daarna langs de Spree, het Duitse parlement, de Karl Marx Allee met zijn Russische architectuur, het Treptower park met het Russische oorlogsmonument. Het fietsen in Berlijn gaat goed, langs de Spree is er veel natuur. Hoe verder ik weg kwam van Berlijn hoe rustiger het werd, de fietspaden waren goed, maar op een bepaald moment waren het kinderkopjes met aan beide kanten een strook gewone stenen. Tegen 11.00 uur was ik bij Kopernich, een plaatsje dat bekend werd door een man, Voigt genaamd, die een militair pak kocht, een aantal militairen commandeerde met hem mee te gaan naar het gemeentehuis van Kopernich en daar er met de gemeentekas ervandoor ging. Nu wordt dit in theaters als klucht opgevoerd. Dit kon gebeuren in de Pruisische tijd waar iedereen op zag tegen alles wat militaristisch was. Over de man zelf was in het mooie gemeentehuis een tentoonstelling die ik bekeken heb. Op de markt een Russische soep gegeten bij een imbuss. De man had een DDR veldkeuken aanhanger met 4 verschillende soepen. De man vertelde dat hij had gespeeld in het theater in de klucht van Kopernicke en gaf mij een ansichtkaart. Daarna door de dorpjes gereden. Het wordt wat heuvelachtiger. Men noemt het de Markische Schweiz. Ik slaap nu bij een vakantieoord midden in het bos. Er is een jongerengroep die zingt en danst. Ze oefenen voor een uitvoering. (musikschule reininckendorf berlin) en doen het goed. Er komt een groot orkest bij, zeggen ze. Ik denk dat Anneke maar naar Berlijn moet gaan , een internationale jongerengroep die in het bos werkt. Ik dacht dat er een camping was, die is er ook, maar ik ben de enige die er staat. Helaas is er geen eten te koop, maar omdat ik wat klets mag ik nu mee eten met de internationale groep zie (ijgd)en krijg Tacos. Vanavond is er ook nog een kampvuur.
-
30 Juli 2019 - 18:13
Elly Anceaux:
Ha JH, Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd!! Op je 59 e weer een flinke fietstocht ondernemen.......top hoor -
30 Juli 2019 - 18:40
Anneke Blaauw:
Leuk Pap! Wat kan je toch al een boel zien en beleven in twee dagen! Liefs! -
30 Juli 2019 - 18:46
Frits Nijhof:
Gutenabend Herr Blaauw, je eerste verslag is 'online'! Perfect verhaal van je belevenissen van je wat afwijkende geplande reis, maar je bent onderweg naar je doel: Sint Petersburg. De afwijkende zaken zijn het leukst; het brengt ietwat avontuur en leven in de brouwerij! Dat zijn en blijven de leuke dingen; het lijkt op Project XY => niet volgens 'n uitgestippeld plan, maar een planning dit elke dag, elk uur, soms elke minuut moet worden bijgesteld.
Heel veel plezier. Groet uit Koudekerk!
-
31 Juli 2019 - 12:14
Nelly Van Der Linden-Scheffers:
Ha Jan-Hendrik,
Eerst alsnog van harte gefeliciteerd! Ik wist niet dat je weer een fietstocht ging maken en ik was verrast door je verslag. Je schrijft aantrekkelijk over je belevenissen! Ik wens je nog veel mooie fietsdagen toe en ik zal je belevenissen met belangstelling blijven volgen -
31 Juli 2019 - 12:16
Piet Van Der Linden:
De eerste "Duitslanddagen" zitten er al weer op. Nog van harte gefeliciteerd met je 59e verjaardag.
Je hebt alweer veel gezien. Prettig, dat je alles zo goed beschrijft. Waar haal je deze gegevens zo
snel vandaan? Blijft er nog tijd over om te fietsen?
Heel veel succes en weinig zadelpijn. Geniet!
Piet -
31 Juli 2019 - 13:47
Marije:
Zo Jan Hendrik, dat heb je mooi voor elkaar, lekker mee-eten met die groep! Niet gek om daar een dagelijkse sport van te maken.. Wat leuk dat je in Berlijn gestart bent. Willem en ik zijn dol op Berlijn en kennen de stad nu - na 4 keer - wel een beetje. Geniet van alles wat je onderweg tegenkomt en ik blijf je volgen hoor! Groetjes van ons, Marije
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
