Woensdag 16 augustus

16 augustus 2017
Eindelijk op de fiets, na eerst een hooibak gemaakt en toen de kielgoot gerepareerd te hebben. Het eerste stukje van de reis was bekend, pas bij Eext was er een onbekend paadje en de fietspaden rondom Gieten kende ik helemaal niet. Met aan de ene kant uitzicht over het Hunzedal en aan de andere kant de Ooster- en Noorderesch was het al volop genieten. Een betere dag kan ik mij niet voorstellen: geen wind, volop zon en mooie weggetjes en paadjes. Zelfs het fietspad naar Stadskanaal was mooi en ging door houtsingels. Af en toe kwam ik weer op bekende fietspaden en uiteindelijk kwam ik in Bourtange terecht. De oorspronkelijke vesting werd gebouwd tussen 1580 en 1593, aan de enige begaanbare zandweg door het grote Bourtanger Moor (veengebied). Dit om het door de Spanjaarden bezette Groningen tot overgave te dwingen. Nu is het gerestaureerd en een toeristische bezienswaardigheid. Mijn overleden oom Willem had dit al voorspeld toen men het ging restaureren in de jaren 70 en hij heeft gelijk gekregen. Daarna zat ik al snel in Duitsland, even langs de Eems gefietst, een mooie rivier die uitmondt in de Dollard en toen richting Lathen. Hier ben ik zo'n 30 jaar geleden eerder geweest, omdat Siemens hier een magneetspoorbaan had gebouwd. De trein was zijn tijd ver vooruit en als die tussen Groningen en de Randstad was aangelegd had Noord Nederland er anders uitgezien. Je zou in een uur de afstand kunnen overbruggen. Binnen een paar minuten reed de trein 300 km per uur. De testbaan ligt er nu ongebruikt bij. Ik sta op een minicamping van Nederlanders. Er staan zes Nederlanders en een Duitser en de camping staat te koop. De mensen hebben heimwee naar Zwijndrecht, de kinderen en de kleinkinderen. Koopprijs 200.000 Euro. Op weg naar de Imbuss om te eten brak mijn ketting, naar de garage geweest, maar dat hielp niet. Op de camping had iemand gereedschap en nu hoop ik maar dat hij goed gemaakt is.