Zondag 23 oktober

De dag begon alvast goed, de mensen in de camper naast mijn boden mij koffie aan. Het bleken Duits sprekende Italianen te zijn, ze wonen in een streek waar Duits de voertaal is. Daarna de stad in, Cremona is een hele mooie stad, met de hoogste in Lombardinische stijl gebouwde toren en een prachtige kathedraal en andere gebouwen en een leuk en gezellig centrum met dure exclusieve winkeltjes. Ik vond al snel een bordje camping, die ik de vorige avond niet gezien had, maar hij zat wel aan de andere kant van de weg, dan waar ik hem zou verwachten. Duidelijk alleen gemaakt vanuit het perspectief dat iedereen met een auto komt. Echter was dit ook de stad van Stradivarius, de bekende Italiaanse viool bouwer. De overeenkomst die wij beiden hebben is dat hij ook een harp heeft gebouwd. Ik ben natuurlijk naar het monument gegaan, waar hij vermoedelijk begraven heeft gelegen. De kerk waar hij begraven zou liggen bestaat niet meer.
Daarna was het tijd om de stad te verlaten, via een prima fietspad deze keer, dit keer hield het werkelijk na 20 km in een bocht plotseling op. Dit fietspad loopt over de oude Via Postumia, die al in 148 voor Christus is aangelegd door de Romeinen om Oost- en west Italië met elkaar te verbinden. In de Povlakte staan veel verwaarloosde, geweldige boerderijen. In vroegere tijden woonden de boerenarbeiders allemaal bij de herenboer in een gesloten hoeve rondom een binnenplaats. De tijden zijn nu wel heel veel veranderd met als gevolg dat er mooie huizen en boerderijen verlaten bijstaan.
In Giovanni in Croce staat een Villa del Medici del Vascello, hier woonde eens Cecelia Galleriani, zij is bekend geworden door Leonardo da Vinci, omdat zij geschilderd is met een hermelijn. Een bekend schilderij dat nu in Krakow hangt. Echter alle informatie staat er in het Italiaans. Nu stonden er twee leuke Italiaanse jongedames tegen mij aan te praten dat ik dat kasteel en de tuinen echt moest bezoeken. Ik wilde het wel bekijken, maar dan moest er een mee die het in het Engels kon uitleggen. Na wat schroom te hebben overwonnen ging degene die zei dat ze een klein beetje Engels sprak mee en heb ik een privé rondleiding gehad en een leuk gesprek over haar studie, hobby's en het feit dat ze nog maar een keer in het buitenland was geweest. Uiteindelijk staan we samen op de foto en heeft ze ons adres gekregen en de site voor mensen die tegen kost en inwoning in het buitenland willen werken.
Ook Sabionate bezocht, weer een oud vestingstadje, waarvan ik er inmiddels wel meer heb gezien, maar deze ligt zo midden in het veld dat ik mij afvraag waarom hier? Ooit was het het centrum van een klein hertogdom met een universiteit, theater, bibliotheek, kerk en synagoge. Er liggen hier mooie, te bezoeken gebouwen en plaatsen in dit gebied, maar je moet ze weten te vinden, ze zijn soms wat verwaarloosd en je moet eigenlijk het Italiaans machtig zijn.
Ik had mij voorgenomen om voor het donker een onderkomen te vinden, dus een plaats uitgekozen waar bij een huis een trein in de tuin zou staan en waar een bed en breakfast was. Helaas heb ik toch ergens een afslag gemist en werd het al later, maar om 17.30 vond ik het huis. Helaas, niemand deed open en niemand reageerde op de telefoon. Eerst maar terug de stad in, daar zag ik nog een B&B. Eerst wat eten en dan eens terug gaan. Na een pizza was het inmiddels donker geworden en reed ik door een donkere stad weer opzoek naar een slaapplaats. Bij het tweede adres was ook niemand, dan nog maar terug naar de treinen. Niemand reageerde op de telefoon, maar ik had gezien dat er een mooi groen veld naast het huis was, dan maar wild kamperen. Het was inmiddels goed donker op de donkere landweg buiten de stad. Ik belde nog een keer aan en twee vriendelijk jonge dames deden open. Ze hadden de telefoon de hele tijd bij zich gehad en waren even langs de rivier gaan paraderen. Maakt mij niet uit, ik had een prima slaapplek, maar hoe komen nu die trein en wagons hier ?
De vorige eigenaar van dit landgoed wilde dat deze plaats een treinverbinding kreeg en had alvast een oude trein, reiswagon en goederenwagon gekocht, helaas de treinverbinding kwam er nooit.
Mijn dag eindigde toch weer goed.